സ്വപ്നം

ഇന്നലയും നീ വന്നു ഇരുട്ടിന്റെ മറ തേടി

എന്നെ ചിരിപ്പിച്ചു കരയിച്ചു കൊതിപ്പിച്ചു

നീ മറഞ്ഞു,പകല്‍ വിടരും മുന്‍പേ

പണ്ടും നീ അങ്ങനെ ആയിരുന്നല്ലോ

വീഥിയും പടവുകളും നീല ജലാശയങ്ങളും താണ്ടി

ഞാന്‍ ദാഹിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ

നീ മറയും ആയിരുന്നു പകല്‍ വിടരും മുന്‍പേ

നീ ആരായിരുന്നു . എപ്പോഴോ ഞാന്‍ കെട്ടിവച്ച

ഇന്നലകളുടെ വിഴ്പ്പു ഭാണ്ഡം തുറന്നു എന്നെ

നുള്ളി നോവിച്ചു ,പകലിനെ പേടിച്ചു മറയുന്ന

നീ എന്നെ പ്രണയിച്ചിരുന്നോ ?

     ‘’ഇല്ല”’

പക്ഷെ ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു

എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളായി .